Zerwane więzadło w kostce

Erytromycynę stosuje się najczęściej doustnie, w dawkach 400—600 mg co 6 h do dawki maksymalnej 4 g/24 h, w zakażeniach typu posocznicy jest podawana dożylnie 300—600 mg co 5 h. Interakcje. Erytromycyny i innych antybiotyków z tej grupy nie łączy się z penicylinami i cefalosporynami ze względu na działanie antagonistyczne. Nie podaje się również z chloramfenikolem ze względu na konkurencyjny mechanizm działania. Dawercyna (Davercin) jest cyklicznym węglanem erytromycyny o większej trwałości w środowisku kwaśnym oraz o 3-krotnie dłuższym okresie półtrwania. Wskazania takie jak dla erytromycyny. Dawercyna jest dawkowana doustnie, pierwsza dawka 750 mg, następnie 500 mg co 12 h. Połączenia makrolidów z tetracyklinami są uważane obecnie za leki przestarzałe, przykładem takich preparatów jest Sigmamycin (połączenie oleandomycyny z tetracyklinami) i Makrocyklina (połączenie erytromycyny z tetracykliną). W zakażeniach mieszaną florą bakteryjną stosowane są obecnie inne alternatywy terapeutyczne, np. amino-pcnicyliny czy cefalosporyny.